Eksik Kalanlar, Geçenler ve Gerçek Ben
22 Eylül 2025 • 12 dk 50 sn
Bu bölümde, insanın içsel mücadelelerini, kendini aldatma eğilimini ve nihayetinde iyileşme yolculuğunu ele alıyoruz.
Her insanın aynasının biraz sihirli ve hassas olduğunu, insanın en çok kendine oyunbaz olduğunu ve aklın hilesinin hiç bitmediğini dinliyoruz. Bir yandan, zaman akıp giderken insan kendine biraz sağır kalabilir ve en çok kendini ağır bir yük gibi taşıyabilir. Ne zaman birine bir şeyler söylesek, hep bir şeyler eksik kalıyor hissiyle yüzleşiyoruz. Ancak, bu içsel karmaşanın ortasında, kalbi dinlemenin kendi yolunu bulduracağını anlıyoruz.
Dışarıdan gelen acılar karşısında ise, dizimiz kanadığında biraz ağlasak bile ya kendi kendine iyileşeceğini ya da iyileştiğimizi sanacağımızı görüyoruz. Cildimiz zamanla kalınlaşsa da, bazen küçük bir kağıt kesiği bile büyük acı verebilir. Oysa o da iyileşir.
Bazen kimsenin bizi tekrar sevemeyeceğini düşünüp nefesimiz kesilirmiş gibi hissederiz, dünyanın sonu gelmiş sanırız. Ancak korkmamalıyız: Bu da geçecek.
Acılar geçtiğinde geriye sadece bir yara izi kalacak, ama korkmayın, o da geçecek. Mum ışığında yürürken geriye kalan, gerçek benliğinizin gerçek hissi olacaktır. Üstelik, biri gelip ışığı yakacak ve sizi olduğunuz gibi sevecektir.
Tüm bunlar geçecek.